Σταματίνα Ταμβάκη
Μαριέττα Αυγερινού-Διευθύντρια Οικοκυρικής Σχολής Κυθήρων
-Κ. Μαριέτα, υπήρξατε για κάποιο διάστημα Διευθύντρια στην Οικοκυρική Σχολή που λειτουργούσε παλαιότερα στον Μυλοπόταμο Κυθήρων. Πόσα χρόνια λειτούργησε η Σχολή και ποιοί ήταν οι μαθητές της; Ποια μαθήματα διδάσκονταν στην Σχολή;
Η Οικοκυρική Σχολή στα Κύθηρα ιδρύθηκε το 1945, διατηρήθηκε περίπου 30 χρόνια και καταργήθηκε η λειτουργία της το 1980. Η Σχολή περίθαλπε παιδιά ορφανά τα οποία είχαν χάσει τους γονείς τους στον πόλεμο του 1940, λειτουργούσε δηλαδή και ως οικοτροφείο. Τα παιδιά είχαν ηλικία από 15 εώς 18 χρονών και στο διάστημα αυτό διδάσκονταν το πώς θα οργανώσουν και θα διοικήσουν το σπιτικό τους, με θεωρητικά, αλλά και με πρακτικά μαθήματα, ανα δυάδες. Το ένα κορίτσι ήταν μεγαλύτερο και το άλλο στο πρώτο έτος της Σχολής.
Πρακτικά μαθήματα όπως μαγειρική, τραπεζοκομία, περιποίηση θαλάμων(οροφοκομία), κέντημα, αργαλειός κλπ. Πολλά από τα κορίτσια της Σχολής έρχονταν από την Νεάπολη Λακωνίας απέναντι και διέμεναν στους κοιτώνες της Σχολής. Εγώ προσωπικά διετέλεσα ως διευθύντρια από τον Μάρτιο του 1961 μέχρι τον Φεβρουάριο του 1975 και όσο βρισκόμουν στη Σχολή, θυμάμαι ότι ο αριθμός των κοριτσιών είχε φτάσει τα 54 άτομα. Μετά μετατέθηκα ως καθηγήτρια Οικιακής Οικονομίας στο Γυμνάσιο Κυθήρων.
Στη Σχολή διατηρούσαμε και οικόσιτα ζώα όπως γουρούνια και κότες, με Πρόεδρο τον Μακαριστό Μελέτιο Γαλανόπουλο, από την Σπάρτη. Επίσης ζυμώναμε το δικό μας ψωμί σε φούρνο, εκεί όπου σήμερα βρίσκονται τα τουριστικά καταστήματα Sempreviva. Υπήρχε και ένας οργανισμός, ο οποίος μας έστελνε μεταπολεμικά πολλά πράγματα, ανάμεσα σε αυτά, αλεύρι, βούτυρο σε μπαστούνια, μαρμελάδες κ.α. Επίσης ο Μητροπολίτης τότε μας έδινε ζυμαρικά, αλλά είχαμε και τον δικό μας προϋπολογισμό και μπορούσαμε να προμηθευτούμε κρέας, ψάρια κ.α.
Η Σχολή παρείχε μετά το πέρας των μαθημάτων ένα πιστοποιητικό το οποίο είχε ισχύ ώστε να βοηθηθούν κάποιες κοπέλες σε προσλήψεις σε θέσεις του Δημοσίου μετέπειτα στα Κύθηρα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι τότε που πήγα εγώ στη Σχολή είχε ξεκινήσει πολύ κόσμος να φεύγει πουλώντας την περιουσία τους στα Κύθηρα. Ιδίως πολλοί αναζητώντας εργασία ως θυρωροί στις καινούριες τότε πολυκατοικίες του Πειραιά και της Αθήνας. Τα Κύθηρα είχαν ξεκινήσει να αλλάζουν.
-Αν κάποιος σας ζητούσε να συγκρίνετε την εποχή τότε με το σήμερα, ποια περίοδο θα προτιμούσατε;
Εάν συγκρίνουμε την εποχή τότε με την εποχή σήμερα, η διαφορά είναι τεράστια. Οι μαθήτριες της Σχολής ξεχώριζαν και διέπρεπαν για το ήθος τους, αλλά και για τις επιδόσεις τους, το οποίο ήταν έναυσμα για να έρχονται όλο και περισσότερες μαθήτριες στη Σχολή.
Χρόνια αθωότητας και ανεμελιάς. Για παράδειγμα, τότε ερχόταν ένας γανωτής στο Πίσω Πηγάδι στον Μυλοπόταμο που έπαιζε τον Καραγκιόζη κι εμείς πηγαίναμε τα παιδιά εκδρομή από τη Σχολή μέχρι εκεί, όπου του έκαναν διάφορα αθώα αστεία. Τα παιδιά ήταν ΧΑΡΟΥΜΕΝΑ. Τραγουδούσαμε κατά τη διάρκεια των εκδρομών μας, παρ΄όλα τα δύσκολα χρόνια. Είμασταν όλοι τότε κατενθουσιασμένοι.
